Me Diary

วันนี้เราได้มาเยือนเมืองโบราณ Miyama Kayabuki-no-sato เมืองที่ยังมีภาพแห่งจินตนาการของเด็กนักเรียนเดินอยู่บนฟุตบาททุกอย่างรอบกายรายล้อมด้วยผืนป่าสีเขียวขจีกำลังเดินมุ่งหน้าตรงกลับบ้านหลังเลิกเรียน… ช่างเหมือนในละครญี่ปุ่นสมัยก่อน….

Miyama Kayabuki-no-sato เป็นเมืองชนบทที่ยังคงอนุรักษ์วัฒนธรรมเดิมๆ ที่แท้จริงเอาไว้ บ้านแต่ละหลังยังคงมีผู้คนอยู่อาศัย ยังนั่งดูทีวี ซักผ้า หุงข้าว พักผ่อนอยู่ในบ้านหลังคาทรงสูงที่มุงด้วยหญ้าคาสไตล์ kayabuki อยู่ ซึ่งเป็นหลังคาที่ทำจากหญ้าชนิดหนึ่งที่เรียกว่า kaya นำมามัดรวมกันให้หนาเพียงพอสำหรับป้องกันหิมะในช่วงฤดูหนาว

หากใครที่ชื่นชอบการได้ซึมซับประวัติศาสตร์ ประเพณี วิถีชีวิตความเป็นอยู่แบบสมัยก่อนแล้วหล่ะก็ บอกได้คำเดียวว่าที่นี่ตอบโจทย์เลยหล่ะ ตัวเราก็เช่นกัน การได้มาท่องเที่ยวที่ที่ยังสามารถมองสะท้อนไปในอดีตได้แบบนี้ เป็นอะไรที่ช่างมีเสน่ห์ซะเหลือเกิน

Miyama Kayabuki-no-sato ลองดูกันให้ดีหมู่บ้านแห่งนี้นั้นดูคล้ายคลึงกับสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดัง จุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวหลายๆ คน อย่าง “ชิราคาวาโกะ / Shirakawa-go” มากๆ ด้วยรูปทรงของหลังคาที่มีลักษณะเดียวกัน ถ้าไม่มีใครบอกก็คิดว่าที่นี่คือ ชิราคาวาโกะ นั่นเลยแหละ

🚌🚌แต่…การเดินทางจากโอซาก้าหรือเกียวโตไป Shirakawa-go นั้นค่อนข้างยุ่งยากอยู่สักหน่อย แถมใช้งบประมาณพอควรเลยทีเดียว ที่นี่จึงเป็นตัวเลือกนึงที่น่าสนใจไม่น้อยเพราะสามารถเดินทางเที่ยววันเดียว หรือ 1 day trip จากโอซาก้าและเกียวโตได้ด้วย

วิธีเดินทาง สามารถเดินทางมาด้วยรถไฟแล้วต่อรถบัส ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ หรือเช่ารถขับแบบเรานั้นก็สะดวกมากเลยทีเดียว ในขณะที่ขับรถมาใกล้ถึงหมู่บ้านโบราณ Miyama แห่งนี้ เราถึงกับต้องรีบเปิดกระจกเพื่อรับกลิ่นอายของธรรมชาติที่แสนจะบริสุทธิ์ มองออกไปนอกหน้าต่าง เพื่อนรีบหันมาบอก “นี่คือต้นโซบะ” บริเวณทุ่งโซบะแห่งนี้สวยงามจนทั้งช่างภาพ และจิตรกรต่างก็เตรียมอุปกรณ์พร้อมสรรพมานั่งดีไซด์งานศิลป์ตามความชอบของตัวเองจนตัวเราเองนั้นยังนึกอยากจะมานั่งวาดรูปกับเค้าบ้างเหมือนกัน ถึงแม้จะไม่ค่อยมีหัวเท่าไหร่แต่ฟีลลิ่งมันได้555
เท่าที่รู้มาหมู่บ้านแห่งนี้มีอยู่ด้วยกันเป็นร้อยหลังเลยนะ และในบริเวณหมู่บ้านใกล้เคียงก็มีบ้านทรง kayabuki แบบนี้ให้เห็นอยู่บ้างเช่นกัน แต่บางหลังก็มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไป หลังคามุงจากก็กลายเป็นหลังคากระเบื้องไปแล้ว แต่หมู่บ้าน Miyama แห่งนี้ยังคงความดั้งเดิมเอาไว้เป็นอย่างดีน่าชื่นชมจริงๆ

เฮลโหล๋^^ การเช่ารถขับมันก็ดีตรงที่ว่าเราสามารถขับรถขึ้นมาสำรวจบริเวณหมู่บ้านกันก่อนได้เลย โดยยังไม่ต้องลงเดินในช่วงอากาศร้อนๆ พระอาทิตย์ส่องแสงแรงจ้าแบบนี้ แถมบริเวณนี้เป็นเนินเขา ถ้าหากจะเดินเที่ยวรอบหมู่บ้านด้วยการเดินจริงๆ หล่ะก็ ทุกคนจะเหมือนได้ออกกำลังกายรอบสนามกีฬาซัก 2-3 รอบเลยที่เดียว555

บ้าน kayabuki แต่ละหลังในบริเวณหมู่บ้านโบราณ Miyama แห่งนี้ ซึ่งเราสามารถจะเดินดูและถ่ายรูปได้ในบริเวณถนนของหมู่บ้านเท่านั้น ไม่สามารถที่จะเดินเข้าไปภายในบริเวณบ้านแต่ละหลังได้ เพราะมีคนอาศัยอยู่จริงๆทุกหลัง ซึ่งเราก็ต้องให้ความเป็นส่วนตัวกับผู้อยู่อาศัยไม่ไปรบกวนเค้ามากจนเกินไปด้วยเนอะ

บางบ้านก็มีการเพาะปลูกพืชผักสวนครัวไว้รับประทานกันภายในครอบครัวด้วยนะ

เราขับอ้อมไปยังด้านหลังหมู่บ้าน ทำให้ได้รูปบริเวณร้านขายของฝาก และร้านอาหาร รวมถึงเป็นสถานที่จอดรถสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการหาที่จอดแวะพักทานอาหาร และเพื่อเข้ามาเที่ยวชมในหมู่บ้านแห่งนี้ด้วย

ซึ่งครั้งนี้เราก็มาทานร้าน local ร้านแรกสุดเลย เพราะทุกคนหิวมากขับรถมาจอดปุ๊ป เข้าร้านที่เห็นเป็นอันดับแรกปั๊ป

คุณป้าเปิดร้านพอดี เพราะที่ญี่ปุ่นมักจะมีช่วงเวลาปิดเปิด เช่น เปิด 11:00 – 14:00 แล้วก็พักผ่อนเปิดอีกที 16:00-21:00 อะไรแบบนี้ ซึ่งแต่ละร้านก็เปิดปิดเวลาไม่ตรงกันซะทีเดียวด้วยนะ

อาหารของเรามาแว้ว ทามาโกะด้ง หรือข้าวหน้าไข่นั่นเอง เสริฟพร้อมซุปและผักดอง

อากาศดีๆแบบนี้ เราก็ขอขับรถวนเล่นอีกซักหน่อยและแวะจอดกันใต้ต้นไม้กันอีกนิด อยากจะเก็บรูปด้านหลังหมู่บ้านกันนิดนึง เป็นมุมมองที่สวยงามไปอีกแบบ

จากนั้นก็กลับไปจอดรถที่ด้านหน้าของหมู่บ้าน แล้วก็เริ่มเดินเข้าไปในหมู่บ้านอีกครั้งหนึ่ง เพราะยังไงการเดินมันก็ได้ความรู้สึกที่ลึกซึ้งได้มองเห็นบรรยากาศอย่างใกล้ชิดกว่าการขับรถอยู่แล้วอ่ะเนอะ

และนี่หล่ะภาพบรรยากาศบริเวณด้านหน้าหมู่บ้าน ดอกสีขาวของต้นโซบะบานสะพรั่งไปทั่วทั้งบริเวณที่มีฉากหลังเป็นหมู่บ้านโบราณมุงจาก โอ้ยย สวยจังเลยยย ถึงกลับมานั่งนึกว่า สวยขนาดนี้ทำไมสถานที่แห่งนี้กลับไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวต่างชาติรู้จักเลย เท่าที่เห็นก็มีแต่คนญี่ปุ่นที่มาเที่ยวกันเท่านั้นเอง

แผนที่ของหมู่บ้าน

มีศาลเจ้าเล็กๆ เป็นที่สักการะบูชาอยู่ทางด้านหน้าของหมู่บ้านเลย

หลังจากผ่านทุ่งโซบะมาแล้วเราก็จะมาถึงถนนทางเข้าหมู่บ้านเล็ก ๆ ขนาดความกว้างประมาณ 5 เมตร ซึ่งใช้เป็นเส้นทางหลักของหมู่บ้านเพื่อเข้าไปยังบ้านแต่ละหลัง

กลางถนนมีฝาท่อที่เขียนว่า miyama พร้อมลวดลายปลาคู่

เดินเข้ามาอีกหน่อยเจอตู้ไปรษณีย์สีแดงสดเด่นจนนักท่องเที่ยวต่างสนใจใช้เป็นฉากประกอบการถ่ายรูปกัน

จากนั้นก็มีป้ายบอกทางอยากไปเที่ยวที่ไหนก็ดูป้ายนี้เป็นหลักได้เลย แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะมีเส้นทางอยู่ไม่มากนัก เดินเที่ยวไปเรื่อยๆก็ได้

ในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วง หรือใบไม้เปลี่ยนสีแบบนี้ ดอกไม้หลากสีสันก็ต่างพร้อมใจกันชูช่อสวยงามตา

เพื่อนบอกว่าต้นนี้แหละที่นำเอามาทำหลังคาของหมู่บ้านแห่งนี้

ท้องฟ้าสีฟ้า บรรยากาศปลอดโปร่งมากๆ ถึงแม้ว่าช่วงนี้อากาศจะอยู่ที่ประมาณ 20 องศาต้นๆ แต่กลางวันแดดแรงจ้าหน้าดูเลย

แต่เพราะว่าแดดดีแบบนี้ ทำให้ได้รูปออกมาสีสันสวยงามเลยทีเดียว และนี่แหละไกด์ของเราถ่ายรูปสวยด้วยนะ

บ้านหลังนี้ดูเก่ามากๆ คิดว่าอายุคงจะเป็น 100 ปีได้แล้ว

หลังจากเดินเล่นสักพักพวกเราก็เดินกลับออกจากหมู่บ้านผ่านทุ่งโซบะ แล้วข้ามถนนกลับมายังที่จอดรถ

บริเวณด้านตรงข้ามของหมู่บ้านมีแม่น้ำด้วย ช่วงหน้าร้อนมักจะกลายเป็นสถานที่นตั้งแคมป์กัน